Dobiega końca projekt realizowany przez mikołowską fundację Pracowania Edukacji Żywej w partnerstwie z Centrum Społecznego Rozwoju pt.: Ekologiczny Survival.
Projekt, którego działania skupiały się na poznawaniu i doświadczaniu przyrody przez dzieci i rodziców powstał dzięki dofinansowaniu ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich. W ramach projektu opracowane zostały programy edukacyjne związane z ekologią.
Las dla dzieci jest absolutnie niezwykłym miejscem, pełnym tajemnic i dziwów - mówi dr Maja Głowacka - współautorka projektu. W odpowiednio zaaranżowanym czasie każdy znaleziony grzyb, każda mrówka czy pająk – są częścią cudownej historii rozgrywającej się w lesie. Nie chodzi tylko o to, żeby dorosły wskazywał najciekawsze zjawiska – ale – przede wszystkim – aby odkrywały je dzieci. To dopiero jest prawdziwa przygoda! Szukanie życia pod liśćmi, na korze drzew, w rozkładającym się drewnie. I znaleziska nie mające sobie równych – duże, czarne mrówki, wielonogie wije, lśniące czarno-granatowo żuczki. Poczucie, jak pachnie ziemia. A jak żywica czy igły sosny. Rozróżnić samymi paluszkami żołędzia od szyszki sosny czy świerka. A i to jeszcze nic! Wspólne poszukiwanie śladów obecności zwierząt, które były w lesie przed nami – miejsca odpoczynku sarny, babrzysko i buchtowisko dzików, drzewa rozkute przez dzięcioły i wiele, wiele innych. Podążanie ścieżką wydeptaną przez zwierzęta. Jakie skarby (prócz wspomnień) dzieci mogą zabrać z sobą z lasu? Szyszki i łupinki orzechów zjedzone przez wiewiórki, szyszki wyrzucone przez dzięcioła z kuźni, pióro ptaka, może sierść z legowiska sarny.
A kiedy leśny czas spędzony jest wspólnie z rodzicami, kiedy dzieci wspólnie z mamusiami i tatusiami uczą się jak ugotować w lesie posiłek, które owoce lasu można jeść, jak zbudować schronienie dla swojej rodziny, jak odnaleźć drogę do domu w ciemności, jak rozpalić ognisko bez zapałek – czy może być dla dzieci coś piękniejszego? Prócz rozbudzonej i zaspokojonej ciekawości, prócz radości i poczucia wolności, poczucia, że jesteśmy tak blisko lasu, blisko drzew, ziemi, zwierząt – niezmiernie ważne jest, że ten czas dzieci spędzają z rodzicami a rodzice z dziećmi. Na ten czas rodzice są tylko dla dzieci. Nie biorą ze sobą komputerów, nie sprawdzają poczty, nie błądzą myślami w pracy – są całą swoją uwagą i uczuciem z dziećmi. I z przyrodą.
