Mikołowskie Towarzystwo Historyczne przy wsparciu koła Związku Emerytów i Rencistów w Paniowach oraz pomocy stowarzyszenia Centrum Społecznego Rozwoju wydało książkę Mariusza Dmetreckiego i Józefa Żura: Paniowy w stulecie urodzin biskupa Józefa Kurpasa. Promocja książki odbyła się 18 marca 2014 w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Mikołowie. Wśród zaproszonych gości znaleźli się arcybiskup senior Damian Zimoń, wiceburmistrz Mikołowa Adam Zawiszowski, proboszczowie parafii powiatu mikołowskiego oraz mieszkańcy Paniów.
Przygotowania do obchodów stulecia urodzin biskupa Józefa Kurpasa trwały od 2011 roku. W Paniowach zawiązał się 19 osobowy komitet organizacyjny. Jego celem było ufundowanie tablicy upamiętniającej postać wybitnego mieszkańca tej miejscowości. Organizacja uroczystych obchodów możliwa była dzięki zaangażowaniu wielu osób, firm i instytucji. W całość działań włączyło się także nasze stowarzyszenie udostępniając wyodrębniony rachunek bankowy oraz wspierając działania organizacyjne.
W sobotę, 17 marca 2012 roku, w Kościele pw. św. Piotra i Pawła w Paniowach, została odprawiona uroczysta msza święta, pod przewodnictwem abpa Wiktora Skworca i abpa Damiana Zimonia, podczas której wspominano zmarłego w 1992 roku biskupa Józefa Kurpasa. Po mszy świętej nastąpiło uroczyste odsłonienie i poświęcenie pamiątkowej tablicy. Której autorem jest artysta-rzeźbiarz, pan Stanisław Pietrusa. Tablica, po konsultacji z konserwatorem zabytków, zawieszona została w przedsionku drewnianej świątyni.
Józef Benedykt Kurpas urodził się 21 marca 1912 w Paniowach, Ukończył gimnazjum klasyczne w Mikołowie, następnie studia teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w seminarium duchownym w Krakowie. 20 czerwca 1937 otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze św. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk biskupa Stanisława Adamskiego. Pracował jako duszpasterz w Paniowach, następnie w Szarleju, a od 1941 w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. W styczniu 1942 został mianowany notariuszem Sądu Biskupiego i Kurii Diecezjalnej w Katowicach. 23 listopada 1962 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji katowickiej. Uczestniczył w obradach soboru watykańskiego II. 17 czerwca 1966 ustanowiony został wikariuszem generalnym. W czasie prac I synodu diecezji katowickiej przewodniczył komisji ds. duchowieństwa. 11 czerwca 1977 otrzymał nominację na członka kapituły katedralnej i został jej prepozytem. 22 czerwca 1991 przeszedł w stan spoczynku. Zmarł 19 maja 1992. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.